Bilişim Teknolojileri Forumu

Soyu tükenmekte olan bir canlı türü için Adı,YAşadığı iklim,Soyunun tükenme nedenleri,Alınabilecek tedbirlerin yer aldığı bir araştırma yapınız...

Küresel ısınmanın sonucunda ,buzulların erimesi , kutuplarda yaşayan hayvanlar ,en başta kutup ayıları olumsuz etkileniyor. Kuzey Kutbu’ndaki buzulların erimesi, kutup ayılarının yaşam alanlarının yok olması anlamına geliyor. Hepimiz için hayati önem taşıyan Kuzey Kutbu’ndaki buzullar yok oluyor. Hem de hızla! Son 30 yılda, Kuzey Kutbu’ndaki buzulların %75′ini kaybettik. İklim değişikliği sorununu çözmek için adım atılmazsa, kutup ayılarının neslinin bu yüzyılda tükeneceği öngörülüyor.

İnsanlar her alanda bilinçsizce çevreyi kirletiyor.Kendi çevresini kirletmesine rağmen,bu kirlilik her yere taşınıyor.Yapılan araştırmalara göre kutup ayılarının vücutlarında zehir bulunmuş ,tarım ilaçlarından zehirleniyorlar.Aşırı derecede kullanılan tarım ilaçları rüzgar yoluyla , tarım alanlarından nehirlere, oradan da okyanuslara akıyor.Demek ki doğa ,tarım ilaçlarını yok edememiş ve biriktirmiş. Bugünlerde ise kutup ayıları konusunda bir başka tartışma gündemi meşgul ediyor. Denizlerde doğalgaz ve petrol arama çalışmalarının kutup ayılarının yaşadığı bölgelere daha yakın yerlerde yapılması planlanıyor. Öte yandan Amerikan Hükümeti sera gazı salımını kısıtlayan yasaları uygulamaya ve yaban hayatını korumak için daha fazla adım atmaya hazırlanıyor. Robert Irvin çevreci örgüt Doğal Yaşamı Koruma Vakfı Başkan Yardımcısı: "Tahminlere göre sera gazı kirliliği şu anki hızıyla devam ederse Alaska’daki kutup ayılarının nesli 50 yıldan az bir süre içinde tükenecek. Bu çok iç karartıcı bir tablo.” Rapora göre sera gazı salımının azaltılmasıyla kutup ayıları kurtarılabilir. Dünyada 22 bin kutup ayısı olduğu sanılıyor. Kısa süreliğine karada yaşayabilen kutup ayıları uzun mesafeleri yüzerek katediyor. Ancak Kuzey Kutbu’nda buzlar hızla eriyor.Kutup ayıları Kuzey Kutbu’ndaki buzullarda besleniyor ve yavrularını burada büyütüyor. Kutup ayıları öylesine güçlü yüzücüler ki, dirimbilimcilerin büyük bir bölümü bunların karadan çok denizde yaşayan canlılar kapsamında ele alınmaları gerektiğine inanıyor. Ne var ki, küresel ısınma Kuzey Kutbu’ndaki buzulları erittikçe bu hayvanların büyük bir çoğunluğu açlıktan ölecek ya da sularda boğulup yok olacak.

Buzulların erimesi sadece kutupta yaşayan canlılar için değil ,tüm canlılar , hepimiz için yıkıcı sonuçlar doğurur. Kutuptaki buzullar, güneş ışınlarının çoğunu uzaya geri yansıtıyor ve böylece gezegenimizin serin kalmasını; tarım yapabilmek için gerekli olan iklimsel şartların sabit kalmasını sağlıyor. Buzulları korumak demek, aynı zamanda kendimizi ve gezegenimizi korumak demek.

Kutup ayısı (Ursus maritimus), 2006 yılında hassas türden tehlike altındaki tür kategorisine geçti. Kutup bölgesindeki buzulların erimesiyle yaşam alanı tehlike altına girmiştir. Yapılan ölçümler buzulların yüzölçümünün önümüzdeki yüzyıl içinde en az yarı yarıya azalacağını, hatta tümden yok olabileceğini ortaya koyuyor.

Kutup ayısı , aynı zamanda beyaz ayı, ya da deniz ayısı, ayıgiller (Ursidae) familyasından soğuk kuzey kutup bölgesinin karlı sahillerinde ve buzullar üzerinde yaşayan ayı türüdür. Yaşamakta olan en büyük kara etoburudur ve bulunduğu ortamdaki süper yırtıcıdır. Yaşadığı çevreye çok iyi uyum sağlamıştır. Kalın kürkü onu soğuktan korur, beyaz görünümü avlarından saklar. Kutup ayısı hem karada, hem denizde, hem buzda, hem de su içinde rahatlıkla avlanır.

Mamut : 4,5 m boy ve 8 ton ağırlığa kadar varan bu cinsin son üyeleri M.Ö. 1700 yılında yaşamıştır. Bulunan en eski mamut kalıntıları 4 milyon yaşındadır. Mamutların neslinin tükenmesinin nedeni de tam olarak bilinmemekle birlikte, aşırı avlanma ya da buzul çaüğı sonundaki iklimsel değişimlerin buna neden olabileceği ileri sürülmektedir.

Zürafa (Giraffa camelopardalis), zürafagiller (Giraffidae) familyasından bir memelidir. Dünya'daki en uzun kara hayvanıdır. Beyaz-krem bir ten üstünde siyah ve kahverengi arasında beneklerden oluşan bir vücuda sahiptir. Boy uzunlukları 4 ile 6 metre arasında değişir.

Zürafalar Afrika'da yaşarlar. Güney Afrika ve Kuzey Afrika en çok bulundukları bölgelerdir. Genelde savanlarda otlaklarda ve açık ormanlarda yaşamlarını sürdürürler. Akasya ağacının yetiştiği bölgeler tercihleridir.Ve soyu 2 yılda bir yavaş yavaş tükenir. Bu mükemmel canlının soyunun tükenme nedeni ise artık yaşadıkları bölgelere ayak uyduramalarıdır.

Nesli tükenmekte olan hayvanlar, yok olma tehdidi altındaki hayvan türleridir. Bir türün tükenmekte olması demek, sayılarının giderek azalıyor olması ve doğal ortamlarında onları tehdit eden unsurlar ortadan kaldırılmazsa yok olacakları anlamını taşır. Dünya Doğayı Koruma Birliği'nin (IUCN) iki yılda bir yayımlanan kırmızı listesinde yer alırlar. Bir türün kırmızı listeye alınması için dünya üzerinde 50'den az yetişkin bireyin kalmış olması gereklidir.



Diğer bir kategori hassas türlerdir. Bunun için temel kıstas türün yetişkin popülasyonunun 1000'den az olmasıdır.

Dinazorlar : Dinozorlar 160 milyon yıl civarında kara hayatına egemen olmuş hayvanlardır. Yeryüzünde bulunan yaklaşık 1000 dinazor türünün 65 milyon yıl önce çoğu türün nesli tükenmiştir. Dinazorların nasıl yokolduğuna dair birçok iddia gündeme atılmıştır. Bunlardan en kabul göreni Nobel ödüllü fizikçi Luis Alvarez ve oğlu jeolog Walter Alvarez’in ileri sürdükleri “dinozorların sonunun 65 milyon yıl önce yaklaşık 10km çapında bir göktaşının Dünya'ya çarpmasıyla nesillerinin tamamen sona erdiği” fikridir.

* Mamut : 4,5 m boy ve 8 ton ağırlığa kadar varan bu cinsin son üyeleri M.Ö. 1700 yılında yaşamıştır. Bulunan en eski mamut kalıntıları 4 milyon yaşındadır. Mamutların neslinin tükenmesinin nedeni de tam olarak bilinmemekle birlikte, aşırı avlanma ya da buzul çaüğı sonundaki iklimsel değişimlerin buna neden olabileceği ileri sürülmektedir.




Devamı: http://www.yenimakale.com/nesli-tukenen ... z2D63AZVUF

Anadolu Panteri
* Anadolu Panteri (Pantherea Pardus Tulliana) : Anadolu parsı, Orta Doğu ve Batı Asya'da yaygın olan İran leoparının (Panthera pardus saxicolor) Anadolu'da yaklaşık 30 yıl öncesine kadar yaşamış olan bir ırkıdır. Anadolu parsı Ege ve Batı Akdeniz, Doğu Akdeniz ve Doğu Anadolu bölgelerinde, daha çok ormanlık ve dağlık alanlarda yaşamıştır. Yaklaşık ömürleri 20 yıldır. Doğal yaşam alanları ve av kaynaklarının azalması parsları insanların yaşadığı yerlere yönlendirmiş ve bu da genellikle vurularak ya da zehirlenerek öldürülmelerine yol açmıştır. Anadolu'da varlığı 1974 yılından bu yana güvenilir şekilde kanıtlanamamıştır. Bundan dolayı en son bireyin 1974'de Beypazarı'nda vurulduğu kabul edilmektedir.

Sumatra kaplanı Hakkında Bilgi



Sumatra kaplanı (Panthera tigris sumatrae) Sumatra Kaplanı sadece Endonezya'nın Sumatra adasında bulunur Büyük çoğunluğu adadaki beş ulusal parkta olmak üzere sayıları 400 ile 500 arasındadır Yakın geçmişte yapılan genetik farklı eşşiz genetik işaretler (genetic marker) ortaya çıkarmıştır[12] Bu, eğer soyu tükenmez ise başka bir türe evrimleşmesinin işareti olarak görülmektedir Bu gelişme Sumatra kaplanın diğer alttürlere nazaran korunmasında öncelik olması gerektiği kanısını ortaya çıkarmıştır Doğal ortam kaybı en büyük tehditdir Ağaç kesme görünüşte ulusal park olan alanlarda dahi halen devam etmektedir 1998 ile 2000 arasında 66 kaplanın (nüfusun yaklaşık %20'si) vurularak öldürüldüğü kaydedildi Sumatra kaplanı yaşayan kaplan türlerinin en küçüğüdür Erkekler ortalama 100-130, dişiler ise 70-90 kg ağırlığındadır Küçük boyutları Sumatra'nın yoğun ve katı ormanlarına uyum sağlamasından ve daha küçük avlarla çevrili olmasından kaynaklanır

Panda yavruları çok küçüktür. Doğduklarında ortalama 100 gram ağırlığında olurlar. Başka hiçbir memeli hayvanın yavrusu yetişkininden bu kadar küçük olarak dünyaya gelmez – kangurular hariç. Yeni doğan pandalar her iki saatte bir emzirilme ihtiyacı duyarlar. Beslenme aralarında da anne genelde yavrularını bırakmaz, ön ayaklarının üstünde onları taşımaya devam eder. Haraket halindeyken de yavrularını nazikçe ağzında taşır. Yavrular üç aylık olduğunda yürümeye başlarlar.

Panda yavrusu 1.5 yaşına geldiğinde 50 kg. ağırlığına ulaşır ve bambu yiyebilecek kadar güçlü ve sert dişlere sahip olur. Artık onun için annesinin yanından ayrılma vakti gelmiştir.

Yetişkin pandaların çoğu yalnız yaşamayı tercih eder. Doğrusu pek de biraraya gelecek zaman bulamazlar, çünkü bu yavaş haraket eden hayvanlar günün 14 saatini bambu yiyerek geçirirler. Vahşi hayatta 1000, hayvanat bahçelerinde ise 100 kadar panda kaldığı sanılmaktadır. Artık nesli tükenmekte olan pandaların çoğu bambu ormanlarının yoğun olduğu Çin'in güneybatısındaki sisli, yağmurlu dağ eteklerinde yaşamayı tercih ederler.

Pandalar bambu filizleri ve yapraklarından başka neredeyse hiçbir şey yemezler. Bazen balık ve diğer küçük hayvanlarla beslenebilirler, ama bambu, pandaların menüsünün %99'unu oluşturur. Pandalar çok yerler, hızlı yerler ve günlerinin 12 saatini yemeğe ayırırlar. Bunun sebebi şudur: yediklerinin yalnızca beşte birini sindirebilirler. Ayrıca bambu da pek besleyici sayılmaz. Bambunun sadece filizleri ve yaprakları değerli kısımlarıdır, bu yüzden yetişkin pandalar da sadece bu bölümlerle ilgilenir. Sağlıklı kalabilmeleri için bu 12 saat içinde kendi ağırlıklarının %15'i kadar yemeleri gerekir, bu yüzden de hızlı yerler. Pandaların azıdişleri çok geniş ve düzdür. Bu dişlerin şekli sayesinde bambu filizlerini, köklerini ve yapraklarını parçalayabilirler. Ön ayak bileklerinin kemikleri çok güçlüdür. Yiyeceklerini düzgün bir şekilde parçalayabilmek için önce bitkiyi ön ayaklarıyla sıkıca tutarlar.

Bazen pandaların bulunduğu alandaki tüm bambular doğal nedenlerle öldüğü zaman pandalar da açlıktan ölüyor, çünkü bambuların büyüyüp geliştiği diğer alanları bulamıyorlar. Çin hükümetinin yetkilileri ve bilim adamları pandaların hayatına devam edebilmesi için çalışmaya ve fikir üretmeye devam ediyor.

Pandalar biraz utangaç yaratıklardır, insanların bulunduğu bölgelere pek girmek istemezler. Bu da onların yaşam alanını oldukça kısıtlar. Ne yazık ki insanlar dağlarda daha yüksek yerlere yerleşmeye devam ettikçe pandaların yaşam alanı da küçülmeye devam ediyor.